چارلی مانگر شریک راهبردی و دست راست وارن بافت سرمایه گذار آمریکایی در شرکت برکشر هاتاوی بود. وی در نوامبر 2023 در سن 99 سالگی درگذشت. روش سرمایه گذاری شرکت برکشر هاتاوی مورد بحث بسیاری از سرمایه گذاران است. متن زیر یک مصاحبه با وی قبل از درگذشتش است که برایم جالب بود و در نشریه وال استریت ژورنال منتشر شده است.

یک روز صبح با چارلی مانگر

من صبح زود یک روز سپتامبر به خانه چارلی مانگر در لس آنجلس رسیدم. امیدوار بودم که ایده و راهنمایی هایی ازش بگیرم. تقریبا به طول 4 ساعت چارلی بدون توقف صحبت کرد. در مورد موفقیت ها و شکست ها. در مورد هوش مصنوعی و مراکز رشد استارت آپ ها ؛ ایلان ماسک و دونالد ترامپ . میراث مانگر و راز موفقیت در زندگی و حتی در مورد هموروئید دردناکش.

ما قبلا همدیگر را ندیده بودیم و من مطمئن نبودم او آدم بازی باشد. مانگر به عنوان شریک طولانی وارن بافت معمولا ترجیح می دهد وارن بافت در همایش های سالیانه شرکت برکشر هاتاوی بدرخشد و معمولا به این جمله بسنده می کند که من چیزی برای افزودن ندارم.

من برایش کروسان و مافین تازه بردم، به این امید که جو را دوستانه تر کنم. اما جای نگرانی نبود، او مرا پذیرفت و یک مبل را به من نشان داد تا بتوانم بنشینم و مستقیما سر بحث رفت.

پرسیدم آیا می توانم مصاحبه را ضبط کنم ؟ هم برای یک کتاب و هم برای مقاله ای در وال استریت ژورنال.

او جواب داد هر کاری که دوست داری انجام بده. او مانند یک فعال اقتصادی پیر لباس پوشیده بود. پیراهن روشن آبی، یک ژکت آبی تیره و شلوار خاکستری و کفش های مشکی. او در یک صندلی دسته دار بزرگ شسته بود و به سختی تکان میخورد. او به نظر چندان تحرکی نداشت و صدایش ضعیف بود. اما کاملا حواس جمع و شوخ طبع به نظر می رسید.

من از او در مورد سرمایه گذاری های کلیدی سوال کردم چه به عنوان معاون برکشر هاتاوی و چه سرمایه گذاری های شخصی اش.

مانگر خرید سیز کندی ( تولید کننده شکلات) توسط برکشر در سال1972  را یک معامله حیاتی نامید. وقتی شرکت قیمت محصولات را افزایش داد بدون اینکه فروش تحت تاثیر قرار بگیرد، استراتژی سرمایه گذاری مانگر را تغییر داد. او به این نتیجه رسید که پرداخت پول برای برندهای دوست داشتنی یک سرمایه گذاری منطقی است.

او و بافت به دنبال کمپانی هایی گشتند که مشتریان وفادار دارند، این آنها را به سوی سرمایه گذاری در کوکاکولا کشاند و همچنین سازنده ابزار به نام ایسکار که به گفته او نتیجه داد.

کاستکو به مانگر نتیجه رفتار خوب با مشتری را نشان داد. مانگر هرگز سهم خودش در کمپانی یعنی حدود 187000 سهم برابر 111 میلیون دلار را نفروخت. سهام کاستکو امسال با احتساب سود سهام 31 درصد سود داشته است و در 10 سال اخیر 475 درصد سوددهی داشته است.

او علاقه داشت که کاستکو برای انتخاب مستغلاتش مبلغ بیشتری پرداخت کند و همچنین وارد بازار چین بشود، ملتی که به خاطر اخلاق کاری شان ستایش میکرده است. البته او نصایحش را برای خودش نگه داشته است، کمتر مدیری علاقه دارد از یک فرد بیرون از سیستم نظر بگیرد. او اینگونه می گوید : من انتخابم را میکنم و تمایلاتم را منعطف تر در نظر میگیرم.

برکشر مدتی سهام کاستکو را در اختیار داشت ولی نهایتا در سال 2020 از آن خارج شد. مانگر در این مورد می گوید وارن بافت همیشه در مقابل خرده فروشی جبهه میگیرد.

سرمایه گذاری در شرکت بی وای دی در حقیقت یک شرطبندی روی وانگ چانفو مدیر عامل آن بود، البته ضمنا نشان دهنده ارزش خوش شانسی هم بود. مانگر به وانگ هشدار داد تا وارد حوزه سخت تولید خودرو نشود، اما وانگ به این نصیحت وقعی ننهاد و بی وای دی را به تولید خودرو برقی رهنمون کرد. حالا این کمپانی بزرگترین تهدید تسلا به شمار می آید.

مانگر می گوید این تجربه به انسان درس می دهد تا فروتن باشد.

مانگر فرصت سرمایه گذاری بر روی آمازون را از دست داد با وجود اینکه طرفدار جف بزوس بود. او همچنین از سرمایه گذاری بر روی تسلا گذشت که این روزها سهامش اوج گرفته است. مانگر ایلان ماسک را یک نابغه می نامد اما تاکید می کند اگر ریسک هایی که ایلان ماسک متقبل شده را پذیرفته بود احتمالا دیوانه میشد.

خرید سهام اپل توسط برکشر یکی از بزرگترین موفقیت های آن بوده است، اما مانگر حالا حسرت می خورد که ایکاش مقدار بیشتری از سهام اپل را خریده بودند. هم او و هم وارن بافت دیر متوجه قدرت اپل شدند و بر ترسشان برای نگهداری بلند مدت کمپانی های "تک محور" غلبه کردند.

او بر اصلی تکیه می کند که معمولا به آن در زندگی و سرمایه گذاری تاکید می کند، باید اجازه بدهی که ایده ها بمیرند و با عقاید خودت مبارزه کنی.

مانگر میگوید که سرعت در پذیرفتن هوش مصنوعی و سرمایه گذاری در آن نوعی زیاده روی به شمار می آید و می گوید من چیزی که شبیه انسان باشد را نمی خواهم، او نگران است که میزان زیاد پول شرایط مراکز رشد ( ونچر کپیتال ها ) را به هم بریزد.

به عنوان کسی که تمام زندگی اش جمهوری خواه بوده  است، می گوید با برخی از عقاید ترامپ زمانی که روی کار بوده است موافق است اما دوباره به او رای نخواهد داد؛ با استناد به ضعف های شخصیتی ترامپ و همچنین رفتار اقتصادی او قبل از ورود به کاخ سفید. او بایدن را یک سیاستمدار دموکرات تیپیکال می داند که نواقص همیشگی دموکرات ها را دارد.

مانگر نسبت به آمریکا خوشبین است ولی در عین حال چالش های جدی را هم بر سر راه ایالات متحده می بیند. او می گوید این ملت بزرگ مشگلات بزرگ هم دارد.

مانگر خود را به میراث سرمایه گذاری اش محدود نکرده است. به نظر میرسد او به جملات قصارش بیشتر افتخار میکند، برخی از آنها به عنوان حس ششم معروف شده اند.

او خودش میگوید وقتی کسی از حس غیر معمول ( حس ششم) حرف میزند معمولا نظرش همان حس معمولی است.

او به مصاحبه یکسره ادامه داد حتی  به سرویس بهداشتی هم نرفت. من خدا را شکر کردم که به توصیه دوستم عمل کرده ام و هیچ نوشیدنی قبل از این نشست طولانی ننوشیده ام.

هنگامی که او صحبت میکرد و من در محیط غرق شده بودم متوجه شدم که هرگز شانس دوباره ای ندارم. کتابهایی در مورد بنجامین فرانکلین، آلبرت انیشتین و کاستکو دیدم و میزی پر از کتابهای اقتصادی که توسط ناشران مختلف ارسال شده اند. هنگامی که نگاه نمی کرد تصویری گرفتم، دست چپ مانگر میزی بود که با دو پوشه ارزش گذاری پر از اطلاعات کمپانی ها اشغال شده بود. او گفت که با این ابزار قدیمی او ارزش گذاری سرمایه گذاری ها را انجام می دهد.

او گفت این روش راهنمای خوبی برای ارزش گذاری شرکت ها است.

به نظر میرسید که مانگر از خودش و عملکردش راضی به نظر می رسد. او به نقش مطبوعات در بررسی موشکافانه شرکتها احترام می گذاشت.

هنگامی که همسایه مانگر ، آوی مایر 35 ساله به دیدن او آمد تا مقداری از مدارک را به او نشان دهد تا امضا کند او خیلی خوشحال شد. معلوم شد دو نفری یک شراکت در املاک در زمینه هزاران آپارتمان در سراسر کشور دارند که مانگر با شعف از آنها صحبت می کرد. مانگر در باره برنامه های شان برای رشد صحبت کرد که باعث خوشحالی شریکش بود.

این یک درس بود در مورد یادگیری مهارت های جدید با دنبال کردن عقاید یک نفر در طول زندگی اش؛ اهمیت ملاقات کردن اشخاص جدید حتی اگر دیر هنگام باشند می توانند تاثیری شگرف روی زندگی افراد بگذارند. مانگر در آخر گفت که در هر حال لذت او از زندگی در طول زمان افزایش داشته است.

این مصاحبه توسط گرگوری زاکرمن در دسامبر 2023 توسط نشریه وال استریت ژورنال انجام و چاپ شده است.